Ring of Kerry

Al vele malen gehoord over de drukte op de beroemde Ring of Kerry en dan vooral over de vele touringcars op de krappe wegen. Gisteren heeft Wayne ons daar ook al voor gewaarschuwd en de tip gegeven om uiterlijk 09.15 uur te vertrekken. Maar gisteravond hebben wij al surfend over het net een alternatieve route gevonden en die bespreken wij met Wayne bij het uitgebreide ontbijt (pannenkoeken, bacon, ei, bonen…anything is possible). Hij raadt het ons zeker aan, maar heeft een kleine wijziging. Wij luisteren uiteraard naar hem en vertrekken richting Ladies View en Moll’s Gap, dus met de klok mee en binnendoor, waar het gros tegengestelde richting rijdt en op de ‘grote’ weg blijft.
Wij krijgen er geen spijt van. Wat een mooie tocht, al ging niet alles volgens plan. Je vergeet weleens af te slaan bij die ene afslag in tig kilometers en wegen worden weleens afgesloten. En vertellen ze dat pas als je echt al een paar kilometer op die weg zit. En er niets anders op zit dan draaien en terugrijden. Wij worden bijna overal getrakteerd op fantastische vergezichten, mooie meren met de glooiende heuvels erachter. De herfstkleuren die hier en daar goed beginnen door te komen en de mooie slingerende wegen tussen al het natuurgeweld. Het is ruig, af en toe wild, groen en het is lekker weer! Mooiste stuk is binnendoor tussen Moll’s Gap en Glencar. Daar worden de wegen echt krap, zelfs voor één auto. En kijk vooral uit voor de schapen, die overal opdoemen en zeker op de weg. Ze nemen ook hun tijd om van de weg af te gaan en geef ze eens ongelijk. Het is hier ook harstikke rustig. Gelukkig maar, want van veel tegenliggers zou je hier niet blij worden. Bij Killorgin (ipv Glenbeigh) draaien wij weer de Ring of Kerry op. Het is hier zeker drukker, maar dat is alles vergeleken bij de binnendoor weggetjes. Als dit de ergste drukte is, dan kunnen wij er wel mee leven. En drukker blijkt het niet te worden. Met af en toe een fotomomentje, stoppen wij niet en rijden via Portmagee naar Valentia Island. Beiden niet op de Ring of Kerry, maar zeer zeker de moeite waard. Op Valentia Island rijden wij naar de Geokaun Mountain en Foghers Cliff. Eens kijken of de papegaaiduikers vandaag er zijn. Helaas! Maar wel mooie plaatjes. Het is mooi weer en ik denk dat het hier flink kan spoken en dat het dan wel mooier is wat ruigheid betreft. Maar ik kies nu toch maar voor het mooie weer!
Wij besluiten toch niet helemaal door te rijden naar Knightstown op het eiland, maar via de brug weer Valentia Island te verlaten en binnendoor te schieten voordat wij de Ring weer opdraaien. Helaas! Weg is afgesloten, dat betekent weer helemaal terugrijden en via de officiële weg naar Waterville. Daar schijnt Charlie Chaplin een vakantiehuis te hebben gehad. Er staat zelfs een standbeeld van die beste man. Tsja, je moet toch wat. Maar ze hebben heerlijke seafood chowder bij Fisherman’s Café en ook de fish & chips gaan erin bij Luus. En door naar Caherdaniel. Daar verlaten wij weer de weg en gaan het strand op van Derrynane. Kan Luus weer zeggen dat ie een strand is op geweest. Het is vreselijk mooi en vredig hier. Heel erg lang, volgens mijn normen, blijven wij niet. ‘Het blijft tenslotte zand’. Bij Sneem verlaten wij weer de Ring of Kerry, neemt Luus het stuur weer over. Want wij gaan de slingerslangweggetjes weer op en wederom via Moll’s Gap naar huis. Na bijna 9 uur op pad te zijn geweest, wordt de dag bij Killarney N.P. afgesloten met herten die in een weiland staan te grazen en een mannetjeshert die flink aan het burlen is. Cadeautje!
Even bijkomen van alle indrukken en ook van het links rijden. Best vermoeiend. De auto heeft ook geweten dat wij moeten wennen, want die heeft links wat extra krassen van ‘links rijden’ moeten incasseren. Gaat morgen vast beter. Al is het omdat wij morgen niet al te veel gaan rijden, maar tijd wordt om de beentjes te gaan gebruiken.
Dat doen wij ook vanavond. Wij lopen Killarney in, toch al gauw 10 minuten lopen. Wij gaan niet echt om te eten, want veel trek hebben wij nog steeds niet na de late lunch. Uiteindelijk stranden wij in Scotts voor een biertje en wat chicken wings. En om half 11 zijn wij ook alweer thuis. Ook de pub laten wij schieten en heel erg aantrekkelijk zag het vanavond er ook niet uit. Op straat was het gezelliger.
Na 2 dagen kunnen wij zeggen…..’Bring it on, Ireland’! Het begin is meer dan goed en prachtig. Laat maar zien wat je nog meer hebt!