Muckross parkwandeling

Het is schitterend weer als wij om 08.00 uur opstaan. En dat zal het de hele dag blijven! Ierland heeft ons in de maling genomen. Vooral veel warme kleren mee, korte broek niet nodig en vergeet de poncho’s niet. Vandaag hadden wij wel gewenst een korte broek te hebben. Want het is warm, zonnig en heerlijk buitenweer. De hele dag lopen wij zonder jas aan en Luus zelfs in T-shirt. Wij gaan naar Muckross House, in het Killarney National Park en gaan een rondje rond het meer wandelen en pikken op het eind nog de Torc Waterfall mee. Om 10.00 uur starten wij met de hele mooie wandeling, met de hele tijd zicht op het meer en wat een zicht. Erg mooi en echt een aanrader. Het is mooi weer, dus is het relatief druk met wandelaars en fietsers. Een groot gedeelte is het niet druk, maar je merkt het wanneer je dichterbij de parkeerplaatsen bent en als het wat later op de dag wordt. Het is 12 km lang alleen maar een rolstoelpad, dus voor iedereen toegankelijk. Drukt onze pret echt niet, want echt druk wordt het nergens. Een beetje jammer dat na 5 km de Dinis Cottage Tearoom dicht is, gggrrrrr. Zoals altijd zijn wij geweldig voorbereid en hebben geen eten bij ons. Nu hebben wij gelukkig heel goed ontbeten, maar toch. Een goede wandeling maakt hongerig. Maar nu eerst door de waterval. Dat is zeker geen rolstoelpad, maar goed te doen. De voetjes beginnen te protesteren (iets met nieuwe schoenen en zooltjes die niet meewerken) en ook mijn maag laat van zich horen. Maar de laatste moet het maar met water doen.
Zoals Luus zei toen wij steeds dichter bij de waterval kwamen. ‘Be prepared to be disappointed’. Het is ondertussen iets na 13.00 uur en je kan vlakbij de waterval parkeren. En dat doen ze in grote getalen. Dit zijn wij niet zo gewend bij een waterval. Uiteindelijk valt het best mee als je er eenmaal bent. Was even bang dat je in de file staat om een foto te mogen nemen. Dat is niet zo, er staan er wel een paar erg lang te poseren op een fotogeniek plekje. Maar die zijn zo grappig en aardig, dat het niet heel erg is om even te wachten. En de Torc Waterfall zelf? Valt niet tegen. Niet super hoog of super indrukwekkend, maar zeker even de moeite waard. Na een fotosessie is het nog een kleine 2 km lopen naar Muckross House. We zijn er bijna! En hebben honger! Maar eerst de schoenen uit.
Dat is lekker….Zowel de schoenen uit, als de Garden restaurant van het park zelf. Lucien kan een plek (bijna met geweld) bemachtigen en nu ben ik hem er dankbaar voor. Wij zitten heerlijk in het zonnetje en het is gewoon warm! Heel verleidelijk om héél lang te blijven zitten. Maar ach, laten wij sociaal doen en andere mensen ook een kans geven om buiten te zitten. En wij willen kijken of wij nog een boottochtje kunnen scoren over het meer. Dat is weer 2 km (heen en terug) lopen en was helaas voor Jodukus Kwak. Iets na 15.00 uur zijn wij daar en de volgende boot komt pas omstreeks 16 uur. Wij besluiten naar Ross Castle te rijden en kijken of wij daar een bootsman kunnen vinden. Helaas lukt dat ook niet. Na een heel vies bakkie pleur en weer even een terrasje bij het kasteel, gaan wij op huis aan. Het is dan al bijna 16 uur. Wij pakken de drank en gaan op het grasveldje in de zon zitten en houden het uit tot 18 uur. Tussendoor ook nog begrepen via de bond dat wij uitgeroepen zijn tot kampioen. Maar dat voelt nu oneerlijk en niet goed en gevoelsmatig doet het nu meer weinig. Maar eens overleggen met TTT wat wij hieraan kunnen en willen doen.
Iet voor 19.00 uur zijn wij terug bij Ross Castle om daar naar de zonsondergang te kijken. Een plan wat meer mensen hebben. Maar de meesten blijven eigenlijk maar heel even en wachten de zonsondergang niet echt af. Het kasteel wordt verlicht en het is een fraai gezicht. Mijn SD-kaartje krijg je gelukkig moeilijk vol, want ik schiet aardig wat plaatjes.
Bij wijze van uitzondering gaan wij met de auto Killarney in. En eten bij Foley’s een hapje. Aangeraden door ons reisagent, maar wij bevelen ze zeker niet aan. Was echt niet slecht, maar goed was het zeker niet! En dan is ruim € 80 best een hoop geld. Een rondje lopen zit er ook niet echt in, dus behoorlijk vroeg zijn wij weer terug in Woodland House. Al wat spulletjes ingepakt, want morgen gaan wij naar boven. Nog uitvechten via wat, welke weg en hoe. Komt goed!