Van Lemele, via Pijnacker, naar Pico

1 en 2 augustus 2011

Ma Giel is 31 juli 78 jaartjes geworden en dat moest gevierd worden. Dus zondag zijn wij, incl. koffers, naar Delft vertrokken. Na het diner bij Marjo gecrasht en de volgende dag nog in Pijnacker e.o. doorgebracht en wat vrienden en familie bezocht. Om 16.30 uur is het dan toch echt tijd om naar Schiphol te rijden, waar wij om 17 uur al aankomen en van P3 (lang parkeren) naar P1 worden gestuurd. Wij hebben al betaald voor P3, maar mogen de hele week op kort parkeren staan. Waarom vragen wij maar niet. Gewoon even terugrijden, auto neerzetten, lift nemen en wij staan in de terminal. Goed geregeld!

Jammer dat wij niet online konden inchecken, dus het is aansluiten. En daar is Lucien altijd erg goed in……lang leve vakantie……..Het gaat ook echt wel traag, maar ach…..ik ben op vakantie, relax! Na het inchecken gelijk naar achteren en te dure zonnebrillen en horloges bekijken. Een kippetje met friet proppen en wachten totdat wij kunnen boarden. Dat gaat vrij soepel en als één na laatste stappen wij aan boord van SATA Airlines en vertrekken wij op tijd richting Sao Miguel, waar wij de nacht gaan doorbrengen in Ponta Delgada om morgen weer door te vliegen naar het eiland Pico. Wij weten alleen nog niet hoe laat. Ik ben in de veronderstelling dat wij de tickets in het hotel krijgen overhandigd. Na landing pakken wij dus de koffers, een taxi en binnen 10 minuten zijn wij in Hotel Talisman. Daar aangekomen blijken er geen tickets te liggen en lees ik mijn informatie nogmaals goed door. Oeps…….wij krijgen de tickets op het vliegveld. Lucien belt met het noodnummer en wij schijnen een hostess van Holland International te hebben en die krijgt hij dan ook aan de telefoon. Blijkt dat hij op het vliegveld op ons staat te wachten. Sorry!!! Misschien mogelijk dat de tickets hier worden gebracht? En hoe laat vliegen wij eigenlijk morgen? Hij wil gelukkig de tickets komen brengen en morgen vliegen wij om half 9 ’s morgens naar Pico. Het is nu al half 12 (in NL half 2 ’s nachts), dus heel veel tijd gaan wij hier niet doorbrengen. Wij regelen een taxi voor morgenochtend en gaan daarna heerlijk op een terrasje zitten. Heerlijk!! Om 1 uur duiken wij ons mandje in.

6 uur later staan wij weer beneden en kijken of wij wat ontbijt kunnen scoren. Dat lukt en de taxi staat ook netjes klaar. Dus om half 8 zijn we alweer terug op het vliegveld. Daar gaat alles super snel. Dus nu een uur vervelen. Waarom moet je hier zo lang van te voren zijn?? Maar goed, uiteindelijk stijgen om om 9 uur op om om half 10 te landen op Pico. Onze auto, een Fiat Punto, staat ook al klaar. Gauw op pad en naar het hotel in Madalena. Het blijkt een 4-sterren hotel te zijn en pal aan de haven. Ziet er goed uit en ook daar kunnen wij direct in onze kamer. Korte broeken aan en naar buiten. Direct maar voor morgen een walvistocht geboekt en wat informatie over wandelingen ingewonnen. Wij hebben na zo’n vroeg ontbijt om half 12 alweer trek (of hebben wij dat altijd?). Tijd voor vis. Jammie, een beetje veel maar dat mag de pret niet drukken. Na de uitgebreide lunch gaan de wandelkleren aan en rijden wij naar Sao Roque om een hele korte wandeling te doen. Even inkomen en wat bewegen. Wij kunnen de startpunt niet vinden, maar zien wel ineens een markering. Daar maar de auto neerzetten en vanaf daar oppakken. Het is heel mooi, groen, ruig, warm en niet zo gemakkelijk als op onze kaart wordt aangegeven. En, zoals overal op het eiland, domineert ook hier de Pico. Waar en hoe je ook loopt, je ziet hem als een puist overal bovenuit steken. Luus en ik hebben wat discussie over de route en ik krijg steeds meer het gevoel dat wij een andere route lopen dan de bedoeling is. Op een gegeven moment zijn wij ook de markeringen kwijt. Na wat heen en weer geloop besluiten we terug te lopen. Terug in de auto, toch wel ruim 1,5 uur later, blijkt dat wij inderdaad een stuk van een andere route hebben gelopen en deze had ook een hoger moeilijkheidsgraad. De kwartjes zijn gevallen.

Wij rijden via het nationale park, waar de berg Pico toe behoort, terug naar Madalena. Een schitterende tocht waar o.a. veel hortensia’s langs de kant van de weg een haag vormen. Een geweldig mooi gezicht.

Nu, naar een verkoelende douche en frisse kleertjes, een terrasje pakken en zo meteen gaan eten. En verheugen op de walvissen en hopelijk dolfijnen van morgen.