Laatste loodjes
Door: luusgies
Blijf op de hoogte en volg Giselle
22 September 2010 | Spanje, Bérchules
Dag 10 – 19 september 2010
Trevélez – Berchules, 14,7 km, 5.15 uur incl. pauzes
Iets voor half 10 zetten wij de daling in het dorp in. Niet zo heel fijn afdalen hier. Het is supersteil en duurt ook nog een kwartier voordat wij eindelijk dan beneden zijn. Vanaf daar, dan zitten we ongeveer om 1450 meter, is het 7 kilometer lang klimmen naar net iets boven de 2000 meter. Veel bos hier en niet de open velden en onbelemmerd zicht op de bergen zoals gisteren. Wel mooi, maar toch minder. Waarschijnlijk omdat het iets minder ruig is en de uitzichten niet al te spectaculair zijn. Als we dat tegen elkaar zeggen beseffen we ons tegelijkertijd dat we ook wel heel verwend zijn. Want natuurlijk is het hier ontzettend mooi. Het is in ieder geval hard werken met af en toe hele gemene en steile klimmetjes. Gelukkig lopen we behoorlijk beschut dus de zon kan ons niet nog meer laten zweten.
Vlak voordat we de afdaling moeten gaan inzetten eten wij onze broodjes met ham (wat anders??). Wat volgt is een saaie afdaling naar 1300 meter. Sommige stukjes zijn heel steil dalend. De paden zijn breed en vaak ook van beton. Niet bijzonder dus. En heel zwaar voor de knieën. Vooral Gies moet af en toe even de knieën laten rusten. We gaan wel snel en op het eind lopen we tussen veel fruit- en groentetuinen naar het dorp.
Alledrie blij dat we het dorp zien liggen en al na 5 uur wandelen komen wij aan in Berchules. Natuurlijk is het ook hier uitgestorven. Het is ook nog eens zondag, dus er gaat ook na de siësta niets open. We moeten nog wel een kwartier door het dorp lopen naar het hotel. Vlak voor het hotel crashen we op een terras en nemen Luus en Dymphena hun welverdiende biertje. Gies gaat voor fris. Daarna gauw naar het hotel en een duik in het zwembad nemen. En hoe krijgen ze het voor elkaar…..ook hier is het water voor Gies veel te koud. Dan maar van de zon genieten welke, bizar genoeg, wordt afgewisseld met wat regendruppels. En waar die vandaan komen? Wij houden het er maar op dat de Engelse eigenares van ergens vandaag met de tuinslag loopt te spelen, want boven ons is het helder.
Om 18 uur gaat de zon onder en gaan we douchen en rusten voordat wij iets na 8-en aanschuiven voor het diner. Eindelijk heerlijk eten, want dat is tot nu toe niet meegevallen. In het vorige hotel 1 avond wel lekker gegeten, maar gisteravond was dat ook weer een stuk minder. Hier is niets mis met het eten. Overheerlijke aioli en supervriendelijke bediening. De zoon van de eigenaresse biedt Dymphena aan om haar naar Malaga luchthaven te brengen. Dat is mooi geregeld, anders had ze met ons mee kunnen rijden naar Granada en vanaf daar een bus moeten nemen naar het vliegveld.
De bergwandelingen zitten erop. Morgen weer de stad in en wat cultuur opsnuiven.
Trevélez – Berchules, 14,7 km, 5.15 uur incl. pauzes
Iets voor half 10 zetten wij de daling in het dorp in. Niet zo heel fijn afdalen hier. Het is supersteil en duurt ook nog een kwartier voordat wij eindelijk dan beneden zijn. Vanaf daar, dan zitten we ongeveer om 1450 meter, is het 7 kilometer lang klimmen naar net iets boven de 2000 meter. Veel bos hier en niet de open velden en onbelemmerd zicht op de bergen zoals gisteren. Wel mooi, maar toch minder. Waarschijnlijk omdat het iets minder ruig is en de uitzichten niet al te spectaculair zijn. Als we dat tegen elkaar zeggen beseffen we ons tegelijkertijd dat we ook wel heel verwend zijn. Want natuurlijk is het hier ontzettend mooi. Het is in ieder geval hard werken met af en toe hele gemene en steile klimmetjes. Gelukkig lopen we behoorlijk beschut dus de zon kan ons niet nog meer laten zweten.
Vlak voordat we de afdaling moeten gaan inzetten eten wij onze broodjes met ham (wat anders??). Wat volgt is een saaie afdaling naar 1300 meter. Sommige stukjes zijn heel steil dalend. De paden zijn breed en vaak ook van beton. Niet bijzonder dus. En heel zwaar voor de knieën. Vooral Gies moet af en toe even de knieën laten rusten. We gaan wel snel en op het eind lopen we tussen veel fruit- en groentetuinen naar het dorp.
Alledrie blij dat we het dorp zien liggen en al na 5 uur wandelen komen wij aan in Berchules. Natuurlijk is het ook hier uitgestorven. Het is ook nog eens zondag, dus er gaat ook na de siësta niets open. We moeten nog wel een kwartier door het dorp lopen naar het hotel. Vlak voor het hotel crashen we op een terras en nemen Luus en Dymphena hun welverdiende biertje. Gies gaat voor fris. Daarna gauw naar het hotel en een duik in het zwembad nemen. En hoe krijgen ze het voor elkaar…..ook hier is het water voor Gies veel te koud. Dan maar van de zon genieten welke, bizar genoeg, wordt afgewisseld met wat regendruppels. En waar die vandaan komen? Wij houden het er maar op dat de Engelse eigenares van ergens vandaag met de tuinslag loopt te spelen, want boven ons is het helder.
Om 18 uur gaat de zon onder en gaan we douchen en rusten voordat wij iets na 8-en aanschuiven voor het diner. Eindelijk heerlijk eten, want dat is tot nu toe niet meegevallen. In het vorige hotel 1 avond wel lekker gegeten, maar gisteravond was dat ook weer een stuk minder. Hier is niets mis met het eten. Overheerlijke aioli en supervriendelijke bediening. De zoon van de eigenaresse biedt Dymphena aan om haar naar Malaga luchthaven te brengen. Dat is mooi geregeld, anders had ze met ons mee kunnen rijden naar Granada en vanaf daar een bus moeten nemen naar het vliegveld.
De bergwandelingen zitten erop. Morgen weer de stad in en wat cultuur opsnuiven.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
