Tabak, rum en dakterras

Dag 4 – 8 nov Viñales
Wij ontbijten op het dak. Hoe fijn is dat? Héél fijn en ook een heerlijk, uitgebreid ontbijt. Werkelijk iedereen heeft híer trouwens een soort van dakterras. Bii ons staat er gewoon op het dak, niets meer dan dat, een tafel met 3 stoelen. Anderen hebben het echt afgewerkt met bijv een hekje of overkapping. Heb zelfs een douche boven gezien en het wordt veel gebruikt om de was op te hangen.

Terug naar vanochtend. Wij zitten heerlijk, maar moeten nu wel opschieten om bij verzamelpunt te komen voor onze tabaks wandeling. Lopend door de hoofdstraat van Vinales overvalt het aantal toeristen ons wel een beetje. Gisteren was het ons al opgevallen dat minimaal 95% van de huizen hier een casa particular is, maar nu zien wij ook de bijbehorende toeristen. Het is een levendige bedoening, ook zeer zeker door de vele (echt héél veel) restaurants. Ppfff, da's even wennen en zagen wij even niet aankomen. Met een gids en nog 2 anderen (ook Nederlanders) gaan wíj op pad om door de vallei van Viñales te wandelen en ondertussen een koffieboer en een tabaksplantage te bezoeken. Het is hier geweldig mooi, maar het voelt af en toe als file lopen. Want er lopen veel meer groepjes dezelfde route. Met het gevolg dat wij zowel bij de koffie als bij de tabak moeten wachten op onze beurt. Maar ach, de omgeving maakt veel goed. Uitleg is een stuk beter dan gisteren. Ik koop zelfs sigaren, o.a. voor mijn broer en ons gezelschap is gezellig. 2 meiden van eind 20, dus veel gegiechel en onwetendheid en zijn heel lief. Ongeveer 12 uur zijn wij terug in het centrum en hebben er 6km op zitten. Tijd om de verloren calorieën aan te vullen met iets. Wij gaan op een terrasje naast de Etecsa zitten. Daar kan je namelijk internet tegoed kopen. Maar er staat een korte rij, dus eerst wat drinken. Nou, de rij blijft en het schiet niet op. Hoeveel tijd moet het kosten om een kaartje te verkopen? Als na een dik half uur nagenoeg dezelfde mensen nog staan te wachten, geloven wij het wel. Zonder bevalt ook prima, dus wij gaan er niet voor in de rij staan. Toch al niet een talent van Luus. Op naar huis en naar een douche. Vrij snel zijn wij weer terug voor een lunch bij de 3 J's. Wij laten ons de tapas goed smaken. Een wandeling door Viñales, en ons zoektocht naar water (mislukt!), sluiten wij bij de Casa del Mojito af. Vanaf daar observeren wij de reuring bij het honkbalstadion. Jong en oud hangt daar rond en doen wat? Niet veel, vooral ouwehoeren. Als wij weggaan kijk ik even in het stadion. En eindelijk....daar zie ik wat jochies training krijgen. Maar in het outfield wordt ook getraind door diverse groepjes, maar die voetballen allemaal. Een beetje jammer dit