Kappertje, boodschap - een hele gewone dag

Dag 13, Juigalpa

Een rustige dag in Juigalpa. Ons hotel is een oase van rust, terwijl het toch niet meer in het centrum zou kunnen liggen. Een bijzonder ingericht hotel, voorheen een klooster, met allerlei kunstvoorwerpen en opvallend veel religieuze beelden. En volop Kerst in het hotel. Het is 12 november, maar in Nicaragua is er overal kerstversiering te koop. Héél kleurrijk en gezellig, maar ik vind het ook lelijk!! Smaken verschillen gelukkig.

Ons meest late ontbijt, het is nl al 9 uur, nuttigen wij in een lokaal tentje. Zij vragen nog of je rijst met bonen wenst. Nee. Wil je de melk in je koffie of apart? Apart, graag. Willen jullie suiker? Nee, dank je. Je raadt het al. Een vol bord Gallo pinto met roerei, tortilla en suiker op tafel en mijn melk in de koffie. Wel een prima ontbijt en de Gallo pinto smaakt hier prima. Vóór het ontbijt had Luus al interesse getoond bij een hoedenverkoper. 150 vind ie te veel. Een paar keer komen wij die dag nog die man tegen en halverwege de dag komen zij 100 cordobas overeen en loop ik naast een halve cowboy. Kan hij mooi zijn haar bedekken, wat hij hier heel kort heeft laten knippen. Een kapper kost hier 40 cordobas, dat is € 1,30!! En het stikt hier werkelijk van de mannenkappers. Naast de advocatenkantoren, telefoonzaken, kledingwinkels en kraampjes met fruit. Maar ook veel ijscomannen, rondlopende waar als horloges, eten, video's en zonnebrillen. Terwijl wij in Nicaragua nog maar 2 of 3 mensen hebben gezien die een zonnebril dragen. Voor de toeristen zijn al die handelaars en kraampjes niet. Want er zijn hier geen toeristen. Twee anderen, die wij in El Castillo ook hebben gezien, lopen hier rond. Maar verder.....nada. Juigalpa lijkt iets rijker en meer ontwikkeld dan andere steden waar wij zijn geweest en wij voelen ons wel heel ok hier. Een beetje hangen, terrasje zitten in het park, rondlopen, boodschap doen. Eindelijk! De rum is binnen. Nog gepind en ook ergens geprobeerd een back-up te laten maken van de foto's, maar dat is erg moeilijk hier. Er wordt nog gebeld naar een collega die dat wel kan. Maar die kan pas later vanmiddag. Nou, wij zien dan wel of dat lukt.

Net buiten Juigalpa hebben wij een steakhouse gezien, daar gaan wij vanavond maar eens een koe of kip oppeuzelen en dan morgen op weg naar Laguna Apoyo, dichtbij Granada. Heel veel zin in. Nog even toevoegen dat wij zo ontzettend lekker hebben gegeten bij La Haciënda. Luus had de 'beste spareribs ever!'. Mijn happy camper.