Hello WiFi

Dag 12, vertrek uit El Castillo

Wij hebben de boot om 11.00 uur gereserveerd. Dan verlaten wij deze prachtige plek en gaan terug naar wat meer bewoonde wereld. Zal best wennen zijn na bijna 4 dagen. Manuel verzorgt weer een meer dan prima ontbijt voor ons, inclusief gebakken worst en gebakken bananen. Nog een lekkere douche en spannend doen met de creditcard. Bijzonder dat je hier met een creditcard kan betalen, dus het is al spannend of dat lukt. Daarnaast geven de kaarten van Luus een foutmelding (nee, daar heb ik niets mee te maken). En dan moet ik zeker mijn pincode weten van mijn creditcard? Gelukkig lukt dat uiteindelijk, want contant hadden wij even moeten vogelen met een combi van dollars en cordoba. Ook geen probleem, maar zo houden wij nog wat contant geld over. Het is niet dat wij weinig geld bij ons hebben, maar de tours zijn hier relatief duur. Héél duur zelfs, en daar hebben wij ons even in vergist. In San Carlos kunnen wij ook niet pinnen. Onze hoop is even gevestigd op Juigalpa, maar zo hebben wij voorlopig ook even genoeg.

De boottocht gaat voorspoedig en om even na 13 uur zijn wij weer in de bewoonde wereld, waar ook auto's rijden en WiFi is, etc. Auto ophalen en de kosten betalen. Kost ook weer even moeite om uit te leggen dat wij weggaan mét de auto en niet net neerzetten. Wederom blijkt dat wat kennis van Spaans geen overbodige luxe is. Wij betalen 200 cordobas, zo'n € 7,50, en gaan op weg naar een heerlijke lunch in Kaoma. Daar hebben wij internet, dus even wat berichten lezen en even adresgegevens opzoeken van ons hotel in Juigalpa. Kom ik erachter dat wij daar 2 nachten geboekt hebben! Wij waren toch steeds in der veronderstelling van één. En er staat een verkeerde datum in onze bevestiging. Ik mail gelijk Selva Travel, diegenen die dit voor ons hebben geregeld, en direct krijg ik antwoord dat alles wel goed geregeld is. Foutje in de bevestiging. Om kwart over twee dan op weg naar Juigalpa. En dan maar uitzoeken wat te doen, want volgens mij is daar helemaal niets interessants. Gaan ook geen toeristen heen. Wij zien wel. Wat praktische zaken regelen, zoals de was of nog steeds de Back-up van de foto's zou wel fijn zijn.

De 160 km naar Juigalpa gaan in een ontspannen tempo. Wij delen weer de (snel)weg met koeien, paarden, cowboys, spelende kinderen, honden, heel hard rijdende chicken busjes, ander 'normaal' verkeer en oh ja, schildpadden. 2x moet Luus uitwijken voor een overstekend schildpad! En ergens ligt er ook een tankwagen op zijn zij. Niet dat iemand zich daar druk om maakt. Gewoon eromheen rijden, komt vanzelf goed? Wij hoeven ons onderweg niet te vervelen. Ons hotel is zo gevonden. Direct achter de kathedraal. Inchecken gaat goed, na uitleggen dat wij al een reservering hebben en dus geen kamer zoeken en dat wij maar 1 kamer hoeven. Maar ja, op de voucher staat double room. Dat is ook wel verwarrend.....

Vrij snel lopen wij weer buiten en direct vinden wij het hier geinig. Een drukte van belang, druk op straat met mensen en auto's. Even wat anders dan El Castillo, waar geen auto's rijden of überhaupt gemotoriseerd landvervoer. Op een terras in het park bestellen wij voor € 1,00(!!) 2 drankjes en genieten van de drukte. En vooral van de vele vogels die een hels kabaal maken, waarschijnlijk op zoek naar een slaapplaats. Hun lawaai overstemt alles, zelfs de muziek en de ijscomannen met hun belletjes. Wij lopen nog wat rond, op zoek naar een flesje rum. Maar helaas, vele winkeltjes en niemand die alcohol verkoopt. Wellicht te duur? Of moeilijk een vergunning te krijgen? Dat moet ik nog eens uitzoeken. Dan maar bij het hotel wat kopen. Een mooi plekje gevonden boven met lekkere schommelstoelen. En vanavond niet al te veel meer.