Yogi, yogi

Er is een afgelegen plek waar héél veel zwarte en grizzly beren leven en waar je ze van dichtbij kan zien terwijl ze bijv. aan het jagen zijn. Dan bestaat er ook zoiets als een zalmentrek, feest voor de grizzly's. Zij kunnen zich volproppen en zo genoeg reserves kweken voordat ze hun winterslaap gaan houden. En in de Knight Inlet kunnen wij de zalmentrek zien en dus grizzly's. Je kan daar alleen komen met een watervliegtuig en dat is precies wat wij gaan doen. Zelfs Luus kan bijna niet wachten. Na een korte en leuke briefing op het luchthaventje (even je naam op een lijstje schrijven en je bent ingecheckt......vliegen zij ook naar a'dam?) gaan wij om kwart over 9 de lucht in. 89km en een klein half uurtje later landen wij bij de lodge. Alles drijft hier en je zit in de middle of niets. De vlucht had al geweldige landschappen laten zien en ook hier vreselijk mooi. Je zitten tussen de fjorden, noemen ze hier inlets, en vooral veel water om ons heen. Alles wat wij hier de komende 24 uur gaan doen is met iets wat drijft. Kort een uitleg over de lodge en even later onze eerste kennismaking met de omgeving. Binnen een minuut onze eerste1e beer. Een zwarte die aan het klimmen is. Dit belooft héél wat. Even later nog eentje en wij kunnen ze goed bekijken. Wij hebben maar een uurtje tot de lunch en varen richting de rivier. Vanuit de verte zien we 3 grizzly's, een moeder met haar 2 jonkies. Van nog best een afstand blijven wij stil leggen terwijl de 2 andere bootjes heel dicht bij de beren komen. WTF?? Onze boot heeft een diepgang wat niet verder op de rivier kan komen. En het is laag water, de andere bootjes liggen minder diep en komen (mede geholpen door de gids die de boot duwt en trekt) verder. Balen, maar onze kans komt nog wel. Legt dat alleen op dat moment uit aan Luus.......maak je echt vrienden. Oh ja, we zien veel zeearenden en ook zeehonden. Ook leuk! Na een voortreffelijke lunch gaan wij dieper het gebied in en op een andere boot. Drie zwarte beren laten zich uitgebreid bekijken terwijl ze mosselen aan het eten zijn. Wij gaan ook op zoek naar onze bruine harige vriendjes. Wij gaan een eind de rivier op, zien hele scholen zalmen maar yogi laat zich niet zien. Na meer dan een uur zoeken geven ze het op en gaan wij terug en op een andere boot gaan wij met snelheid de Inlet in. Wildlife niet echt, al zien we wel een groepje dolfijnen. De Pacific white sided dolphins. Een klein groepje en dolfijnen blijven leuk, al zijn deze niet aan het spelen maar vooral gefocust op eten. Ik geef ze groot gelijk. De kapitein laat nog wat watervallen zien en onder eentje vaart ie gewoon doorheen. Zeiknat zijn we, maar wel grappig. En misschien moesten wij het niet zo grappig vinden, want hij doet het gewoon nog een keertje. Helaas geen beren, dus op naar de lodge voor ons avondeten. Complimenten voor de koks. Wat een verwennerij en je kan je helemaal gek eten. Toch fijn als dat één van je hobby's is :-) Krab en kip in hele grote schalen wordt buiten op het terras gezet en regelmatig bijgevuld. De zon schijnt volop en wij besluiten ook de rest van het diner buiten te nuttigen. Met ons uitzicht, op o.a. spelende otters, toch wel een straf. Zij hebben hier een hond en die komt tijdens de koffie keihard voorbij rennen en blaffend gaat ie naar het eind van ons grote vlot. Ik zat dichtbij, dus erachteraan en Finnigan zag een zwarte beer. Aan de overkant aan het eten. Gelijk staan de 30 toeristen die max. hier kunnen verblijven, allemaal met hun camera een beer te schieten. Mooi toetje. Voor foto's iets minder, aangezien het schemert en wij mogen geen flitsers gebruiken. Dean, één van de gidsen, vertelt nog een verhaal en wij bekijken nog een BBC documentaire wat hier deels is opgenomen en gaan vroeg naar bed. Om half 7 ontbijten en om 7 uur één laatste tocht voordat het watervliegtuig ons terug gaat brengen.