Toeristje spelen op Sao Miguel

7 en 8 augustus 2011

Na een onrustige, warme nacht gaan wij om 7 uur ons bed uit. De eigenaar zou verse broodjes aan de deur hangen. Daar is het nog te vroeg voor, dus wij zorgen dat wij helemaal klaar zijn als ze wel arriveren. Ontbijten en op pad. Dat duurt dus tot half 9, maar om 9 uur zijn we dan ook onderweg. We hebben een auto en gaan die vandaag maar gebruiken. 5 dagen Pico hebben wij maar 300km gereden en uiteindelijk rijden wij hier op 1 dag 160km. Wij hebben dus een dagje fijn rondgereden. Eerst naar het zuiden, het eiland dus oversteken. We stoppen 7km verderop bij Caldeira Velha, wat een geisertje heeft en een thermaal (Luus blijft het terminale baden noemen…) bad die niet zo heel erg warm is. En het is in een heel mooi groen park gelegen. Heeft een beetje weg van een regenwoud en lijkt (met enige fantasie) op Costa Rica. Bij de ‘ingang’ zagen wij wat mensen een toeristenkraam met souvenirs uitstallen en ook de mevrouw van het ijs stond er al. Maar voor wie?? Ze verwachten nogal wat. En die wat komt er ook. Op Sao Miguel is het veel en veel toeristischer dan op Pico. Wij zien meer mensen en auto’s bij 1 bezienswaardigheid dan wij 5 dagen op Pico hebben gezien. Als wij net weglopen bij het bad, waar wij later vanmiddag misschien even willen komen poedelen, is er een buslading bejaarden losgelaten. Wegwezen! Dan hebben wij nog de illusie dat wij een bus kunnen voor blijven. Je begrijpt het al, zinloze actie. Volgende halte is Lagoa do Fogo. Schitterend gezicht, zeker als de zon zijn stralen op het meer schijnt. Het is natuurlijk wel druk, maar ach. Je bent toerist of niet. We toeren lekker verder en stoppen hier en daar om van uitzichten te genieten. Het stikt hier van de picknickplekken langs de kant van de weg. En vandaag worden die in beslag genomen door de lokale bevolking. Overal zitten hele families te genieten van de zondag en overal staat de bbq aan. De bbq’s staan trouwens vast op iedere picknickplek. Mensen hebben hout bij zich, veel vlees, veel kinderen en zo te horen veel gezelligheid. Het ziet er in ieder geval heel relaxed uit, dat moet in Nederland toch ook te regelen zijn? Maar het is wel pas 11 uur en dan al aan de bbq. Dat gaat er zelfs bij ons niet in. Zelft gaan wij op een mooi terrasje in Villa do Campo zitten en nemen koffie met wat lekkers, kijken over de zee en genieten van de zon. Veel zon met natuurlijk veel wolken, maar de zon overheerst hier. Daarna vervolgen wij de tocht naar Furnas en bijbehorend meer en geisers en thermale baden. Eigenlijk willen wij hier gaan kanoën, maar zo verleidelijk ziet het er nou ook weer niet uit. Lucien vindt het zelfs viezig water en wil al helemaal niet. Dan niet, een rondje om het meer lopen. Terug naar de auto en naar de andere kant rijden. Als wij dicht bij de geisers komen rijden wij een echte file in, maar dan met toeristen. Keren en verderop parkeren en dan maar een stuk lopen. En had ik al verteld dat wij niet meer willen lopen? Alles doet pijn bij ons en wandelen is wel het laatste waar wij momenteel aan denken. Maar goed, nu dan wel weer een stukje lopen. Langs de velden die aan het meer liggen, met weer veel lokale gezinnen. Alleen eten zij hier niet van de bbq, maar een zogeheten colzido. Een stoofpotje wat hier ter plekke wordt bereid in de hete grond van de geisers. Iets verderop zien wij hoe dat in zijn werk gaat. In een bepaald gebied zijn er gaten gemaakt in de grond, daar gaat je potje in een zak en wordt ie neergelaten. Deksel erop en wat zand en een bordje met een nummer en dan 6 uur wachten (waarschijnlijk wel afhankelijk van wat je erin hebt zitten). Wij zijn hier rond 1 uur. Etenstijd blijkbaar want achter elkaar worden de pannen nu omhoog gehaald met een haak. Mensen hebben er veel kip, varkensvlees, worst, uien en andere groenten erin. Helaas zien wij het alleen op afstand, maar zij smullen er goed van. Ik zou zo aanschuiven. In het dorpje Furnas zelf zijn ook 22 geisers en veel warmwaterbronnen. Bij één van die geisers daar wordt maïs gaar gekookt. Wij kopen er 2 voor de lunch en die zijn overheerlijk. Lekker sappig en zoet. Toen we dat nog niet wisten, vond ik het erg stom dat er bij een geiser plastic zakken als een soort barricade om een geiser lag en dat daar geel water uitkwam. Snappie? Een lekkere en goedkope lunch die wij afsluiten met een ijsje. Wij besluiten hier naar een thermaal bad te gaan en brengen 1,5 uur door bij Poca de Beja in Furnas. Hier verschillende baden die 38 graden zijn. Waar wij in gaan zitten is iets warmer. Dan zwem je dus niet, maar ben je gewoon aan het relaxen en wij hopen dat onze spierpijn hierdoor een beetje af gaat nemen. Kom maar op met die geneeskundige krachten! Niet allemaal gelijk een vliegtuig pakken hiernaartoe. Bij ons heeft het niet geholpen. Het was wel lekker en een goede afsluiting. Nu rustig terugrijden naar huis. Daar nog even het zwembad induiken, lezen, hangen, douchen en om 20 uur naar TukáTulá, een strandtent aanbevolen door de eigenaren. Een betere afsluiting van de vakantie kan je niet hebben. Wat een superplek. Op het strand, waar veel wordt gesurfd en aan bodyboarden wordt gedaan, in een mooie tent en geweldig eten. Gisteren was heel goed, vandaag is super. Gelijk het diner wat ons portemonnee het meest geweld aandoet, maar dat mag de pret niet drukken.

De laatste ochtend relaxen wij in Ribeira Grande. Een beetje uitslapen, boeken uitlezen en nog even van de zon genieten. Maar dan is het toch rond 11-en echt tijd om naar het vliegveld bij Ponta Delgada te rijden. Het inleveren van de auto gaat soepel, inchecken gaat uiteraard weer traag. Ik begrijp, na zoveel jaar reizen, nog steeds niet waarom het zo lang moet duren. Maar met Luus zijn geduld is het altijd een feest om in een rij te staan, dus rustig aan. Onze vliegreis terug gaat zeer voorspoedig en om 19.15 uur landen wij op een herfstachtig Schiphol. Wat een butweer hier, zeg! Dezelfde avond zijn wij alweer op zoek naar een zonbestemming voor de rest van de week. Uiteraard zijn er met zulk weer geen goedkope last-minutes te vinden, wij vermaken ons wel in Lemele. Alle zoekacties hebben wel geleid tot een weekend in december in Arcen, Limburg. Hopelijk met de hele family daar Sinterklaas vieren. Ook een leuk vooruitzicht!